کد مطلب:30572 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

گنجینه پرسمان » اعتقادات

چرا قبل از اين كه انسان متولد شود، از آينده او خبر داده نشده و اتمام حجتي صورت نگرفته است و بدون سؤال از وي او را آفريدند؟

خداوند فياض مطلق است و با آفرينش انسان خواسته است او را از فيض و بخشش و نعمتهاي فراوانش بهرهمند نمايد. اگر خلقت صورت نميگرفت، اين سؤال جا داشت كه خداوند با اين كه فياض علي الاطلاق است و هيچ گونه بخل در ساحت اقدسش راه ندارد، چرا انسان را كه موجود است ممكن الوجود نيافريد تا او را از نعمت هايش بهرهمند نمايد.

قبل اب خلقت انسان، موجودي به نام انسان وجود ندارد تا سؤال شود: ميخواهي آفريده شوي؟

ثانيا اين سؤال تقريبا بي مورد است؛ اگر اين پرسش عملي ميشد، فورا انسان جواب ميداد: نيكي و پرسش؟ زيرا چنان چه اين سؤال از انسان ميشد، طبعا اولين سؤال اين بود كه: چرا مرا ميآفرني و هدف از خلقت من چيست؟ جواب ميشنيد: بدين خاطر كه تو قادر هستي به اختيار خودت به كمالات بسيار عالي و لذتهاي دلچسب برسي و از نعمتهاي ابدي بهرهمند شوي.

در اين صورت جواب از سؤال اول اين مشد كه: نيكي و پرسش؟

اگر غرض از آفرينش، تعالي من است، معلوم است كه ميخواهم تعالي بيابم و به كمالات برسم. مثل اين كه به ما بگويند همه شما توان رفتن به فلان محل مخصوص را داريد و هر كس به آنجا برود و برگردد، زندگيش از همه جهات و در همه زمينهها تأمين خواهد شد. و رفتن به آن جا منع شرعي و قانوني و اجتماعي و حيثيتي ندارد. آيا شما كسي را پيدا ميكنيد كه از رفتن به آن محل سرباز زند؟ البته اين مطلب به عنوان تمثيل و تقريب به ذهن است و گر نه بهشت و نعمتهاي آن و رضوان الهي كه انسان براي رسيدن به آن آفريده شده است، قابل ملاحظه با نعمتهاي دنيا نميباشد.

قرآن ميفرمايد: هيچ كس نميداند چه پاداشهايي كه مايه روشني چشمها است، براي آنها نهفته شده است؟ اين جزاي اعمالي است كه انجام ميداند.

{P . سجده (32). آيه 17.

در حديث مشهوري از پيغمبر اكرم(ص) ميخوانيم: خدامي فرمايد: براي بندگان صالحم پاداشهايي فراهم كردهام كه هيچ چشمي نديده و هيچ گوشي نشنيده و بر فكر كسي نگذشته است.

{P . ناصر مكارم شيرازي، پيام قرآن، ج 6، ص 302.